DZIECKO TEŻ CZŁOWIEK

Od kilku tygodni trwa medialny spektakl dotyczący małej dziewczynki, córki bliżej mi nieznanej aktorki. Niespecjalnie lubię wypowiadać się w sprawach innych ludzi, bo z założenia  się nie wtrącam. 

Ale ta historia budzi we mnie wyjątkowe oburzenie i obrzydzenie.

 Doskonale rozumiem,że można odczuwać - ujmę delikatnie - brak sympatii do byłego partnera. Ja na przykład mojego formalnie wciąż męża najnormalniej w świecie nie lubię. Ale ten brak ciepłych uczuć nie uzasadnia w żaden sposób posługiwania się dziećmi w celu zrobienia mu przykrości. Ale nie o moich relacjach z byłym miało być. 

Wkurza mnie takie przedmiotowe traktowanie dzieci, uznawanie je za istoty, którymi można dowolnie manipulować i manewrować. Zastanawiam się czy ktoś podjął wysiłek , który zaowocowałby myślą o tym co czuje mała bohaterka tego cyrku. 

Mamusia płacząca w tv, tatuś pikietujący pod domem dziecka. Publikowanie dziwnych nagrań, w których dziecko wypowiada się bardzo źle o jednym z rodziców, przy czym przedmiotowego nagrania ewidentnie dokonał drugi rodzic. 

Z mojego punktu widzenia problemem nie jest osiągnięty stopień żenady, ale nieprawdopodobne podeptanie praw do poszanowania godności tego dziecka. W mojej ocenie wszyscy dorośli zaangażowani w tą historię zapomnieli o tym, że  istotą sporu nie jest pluszowy miś ale człowiek: mały, emocjonalnie jeszcze niewykształcony ale człowiek.